De eerste zwemles

Vandaag: de eerste zwemles voor Emma, bij meester Wim, die ondertussen vermoedelijk heel Kortrijk, Zwevegem en omstreken heeft leren zwemmen.

Emma zag er vandaag een beetje tegenop, vreemd genoeg, want meestal (altijd eigenlijk) is ze superdolenthousiast om te zwemmen. Misschien speelden er toch wat zenuwen mee, want ze overstelpte Hannah op de heenweg met vragen: zou het moeilijk zijn, in welk deel van het zwembad zou de les zijn, zou ze daar wel kunnen staan, zou zij het wel kunnen, want ze kon wel al een beetje maar toch niet zo goed zwemmen???

Achteraf was het een reuzemeevaller. Emma deed vol overtuiging en enthousiasme mee, spetteren met de voeten, hand- en beenbewegingen op het droge, aan de boord hangen met gestrekte armen, in het water springen... en met een beetje misprijzen voor de kinderen die bang waren of huilden (daar kon mama dan weer goed in komen). Er was maar een minpuntje: het was veel te snel gedaan, ze hadden niet veel kunnen oefenen en waren niet lang genoeg in het water kunnen blijven. Op naar de zaterdag-zwemles dus!

Roodkapje

Emma was zo enthousiast over dit verkleedpakje in de winkel, dat papa het zonde vond om het te laten hangen. En Emma ook!

De nieuwe kamer - de eerste beelden

De nieuwe kamer - de voorbereidselen

In de Ikea (Lille) - genieten van een welverdiende snelle middaghap.

En op de terugweg naar huis - we zaten een beetje geplet, zoals je aan Hannah ziet.

Wat zal ik later worden?

Is de vraag die momenteel vaak door Hannah's hoofd speelt. Dokter, dierenarts, kapster, schooljuf? Dit laatste lijkt haar heel leuk, meer bepaald: juf van het tweede leerjaar.

Hierbij foto's van een avondje oefenen voor het beroep van kapster. Mama had de eer proefkonijn te zijn.

Wordt het lente?

Emma koopt tulpen en speelt er bruid mee.

Emma kleedt zich om op zondag etalages te gaan bekijken in de stad.

Bekaf

Wat een dag! Bij oma en opa was gisteren hout geleverd. In de koffer staken wij dus: laarzen, dikke sokken, vuile jassen en handschoenen, en een kruiwagen, want dat hout moest allemaal van op het voetpad naar achter gebracht worden, bij het tuinhuis. De kinderen vonden het reuze en versleepten zo heel wat blokken. Emma was niet te herkennen: vandaag geen roze rokjes, kousenbroeken en witte laarsjes, maar een stoere jeans, zware 'botten' en een dikke donkerblauwe trui, en stoere bodywarmer.

Het was bijna te vroeg, toen ik om 15.00u toekwam om met z'n allen naar het zwembad te gaan - een terugkerend vakantie-uitje.

In het zwembad ook dolle ambiance: Atlantis (springkasteel maar dan op het water) was opgesteld, en er waren drijfmatten, 'autobanden' enz. We sloten af met snoepjes (laatste dag dat het mag ;-) en een drankje in de cafetaria, met zicht op het zwembad. Daarna nog boodschappen doen voor de spaghetti van morgen, een bezoekje van de KSA voor het weekend op 8 maart, douchen, eten, en toen besliste zelfs Hannah van eens vroeg te gaan slapen! Emma kregen we nog bijna niet in bed. Ze had zich zo geamuseerd dat ze na het bad nog aan een heus knutselwerk begonnen was - ze wil een boek maken over ons 10-jarig huwelijk, met foto's van ons, van hen als baby's, met een houten kaft, in goud beschilderd ... kortom ze zat boordevol energie en heeft geen minuut - wat zeg ik - geen seconde of zelfs geen milliseconde gezwegen. En overigens was ze nog bijna verdronken thuis in bad: ze was nog wat aan het verder snorkelen en had niet gemerkt dat de snorkel vol water liep en heeft zich mega verslikt. In elk geval, het hele huis is nu ondertussen toch in diepe stilte gehuld en alle kindertjes vertoeven zalig in dromenland.