De eerste zwemles

Vandaag: de eerste zwemles voor Emma, bij meester Wim, die ondertussen vermoedelijk heel Kortrijk, Zwevegem en omstreken heeft leren zwemmen.

Emma zag er vandaag een beetje tegenop, vreemd genoeg, want meestal (altijd eigenlijk) is ze superdolenthousiast om te zwemmen. Misschien speelden er toch wat zenuwen mee, want ze overstelpte Hannah op de heenweg met vragen: zou het moeilijk zijn, in welk deel van het zwembad zou de les zijn, zou ze daar wel kunnen staan, zou zij het wel kunnen, want ze kon wel al een beetje maar toch niet zo goed zwemmen???

Achteraf was het een reuzemeevaller. Emma deed vol overtuiging en enthousiasme mee, spetteren met de voeten, hand- en beenbewegingen op het droge, aan de boord hangen met gestrekte armen, in het water springen... en met een beetje misprijzen voor de kinderen die bang waren of huilden (daar kon mama dan weer goed in komen). Er was maar een minpuntje: het was veel te snel gedaan, ze hadden niet veel kunnen oefenen en waren niet lang genoeg in het water kunnen blijven. Op naar de zaterdag-zwemles dus!