De thuiskomst

Lekker verwend, de voeten onder tafel bij oma en opa en: vol-au-vent!!

De Ardèche - vrijdag - kastelentocht

De vrijdag deden we opnieuw een tochtje in de nabije omgeving, dat had ons de donderdag zeer bevallen. We picknickten bij een kolkende waterval, bestegen langs de chique laan een kasteel en daalden af langs het vijandelijke paadje tussen de struiken - als we de koning tegenkwamen zouden we hem begroetten met ´hallo majesteit´, hadden we beslist.

We kwamen langs een ander kasteel met een tovenaar die zich in een poes omgetoverd had en ons zat te beloeren, en toen in het middeleeuwse kasteel van een prachtig dorpje, waar zowaar echte prinsessen rondliepen.

Alweer een zeer geslaagde dag, jammer genoeg onze allerlaatste.

Pont du diable, ja het was echt magnifiek bèrecool

Pont du diable

Tante Miek voelde zich helemaal in haar element en stak met de kinderen de rivier over en ging toen op avontuur langs de loop van de rivier!

En nonkel Stijn toonde zich van zijn stoerste kant en waagde de duik vanop een hoge rots!

De Ardèche - de donderdag

De donderdag maakte alles goed. Het weer was beter en onze bestemming opnieuw: Pont du diable. De beelden spreken voor zich...

De Ardèche - dinsdag en woendag

De dinsdag deden we het wat rustiger aan en bleven thuis.
Onze verste uitstap was een wandeling naar het plaatselijke containerpark - ja, ook in Frankrijk wordt hedentendage gesorteerd. We zagen onderweg nog een hagedis en wat lokale bevolking, en holden ons de longen uit het leven.

In de loop van de vakantie vingen we ook enkele krekels, die op veel interesse van de kinderen konden rekenen. We konden ook vaststellen dat ze in een bokaaltje jammer genoeg te weinig lucht blijken te hebben en sterven, de kleinste het eerst :-(

De woensdag was een beetje een tegenvaller. Ons doel was een groot stuwmeer. Het plan was er te picknicken en van waterpret te genieten. De rit er naartoe viel echter nogal uit - weliswaar weer door een prachtige omgeving, waarvoor de kinderen traditiegetrouw geen belangstelling hadden, en jammer genoeg niet langer zonovergoten - en ter plekke vroren we bijna aan de grond. Om te picknicken moesten we de bus met de neus in de wind zetten en de kinderen in de koffer installeren, en na de picknick kropen we vliegensvlug terug erin en zetten koers richting Lentillères (ons dorpje). Onderweg deden we nog een poging de - prachtige - Pont du diable te bezoeken maar zelfs dat was ons niet gegund want net toen we daar bij het water aankwamen, begon het te regenen.

Thuisgekomen gaven we de kinderen restaurantbediening op het terras (te koud op het gras) - kwestie van de sfeer er toch in te houden.

De was die we gedaan hadden, kregen we wel slechts moeilijk gedroogd, en de bbq ´s avonds lieten we aan Hans over, die in zijn eentje bij het vuur moest staan. Arme Hans...

De Ardèche - de maandag - deel 2

Toen we eindelijk uit het water kwamen (ik begon het overigens wat beu te worden om steeds afgevallen watersandalen te zoeken op de bodem) en de kinderen konden overtuigen hetzelfde te doen, was het al na vieren en dus te laat om de Gorges nog verder te verkennen (Vallon Pont d´Arc ligt aan het begin ervan).

We keerden dus richting huiswaarts, maar na al dat enthousiast zwemmen hadden de kinderen wel een ijsje verdiend, vonden we allemaal.

De Ardèche - de maandag

De maandag stond het eigenlijke doel van onze reis op het programma: de Gorge de l´Ardèche.

We hadden al een prachtige rit er naartoe, langs smalle wegen uitgehakt in de rotsen.

Bij Vallon Pont d´Arc, de natuurlijk brug in de Ardèche, moesten we zeker stoppen, en opnieuw zwemmen.

Zoals algauw het patroon werd, zorgde nonkel Hans voor de kleren, en voor Emma en Ruthje als die even op het gemak wilden bijkomen. Nonkel Stijn en tante Miek waagden zich in het water met de zwemlustigen. Nora bleek opnieuw onvervaard, Hannah heeft ondanks haar angst zich telkens weer in het water begeven om te zwemmen, en Emma ´zwom´ verschillende malen: met de buik op de armen van mama en dan zwembewegingen maken. De hele tijd door riep ze ´afslaan, afslaan´en was boos als ik evenwijdig met de oever bleef. Emma wou de oversteek maken naar de andere oever en had er geen oren naar dat ik in het midden niet kon staan en we dus tja, zouden verdrinken.

Deze dag bleek nogal bewolkt, handig, want dan verbrandden we niet, maar was tegelijk de laatste warme dag.

De Ardèche - de zondag - deel 3

We moeten er nog aan toevoegen dat onze bewondering voor Nora de hele vakantie door gestegen is. Vol overgave sprong ze in elke beek of rivier die we tegenkwamen, met of zonder watersandalen maakte niet uit - een steen meer of minder, wie daarom kniest is een mietje! Diep of niet, Nora heeft alle kansen benut.

De Ardèche - de zondag - deel 2

Na de middag deden we onze eerste uitstap, naar een waterval in de buurt. De omgeving waar we logeerden is echt prachtig - heel heel mooi gebergte, dus de rit er naartoe was al heel tof - alleszins voor mama Miek, die de hele vakantie bij elke rit vermeld heeft, hoe mooi het er wel is.

Onderweg kwamen we al spelende kinderen in een beek tegen - wat mij betreft het summum van vakantie. Ik vermoed dat de herinneringen aan onze allereerste gezinsvakanties in de jaren tachtig bij de Ourthe hiervoor aan de basis liggen.

We deden een wandeling tot bij de water, bewonderden de prachtige watervallen en doken enthousiast in het meertje.

De Ardèche - de zondag

De eerste dag benutten we al goed. Tijdens en na de BBQ zaterdagavond hadden we om beurten ons ten volle gegeven om het zwembad opgepompt te krijgen en de beide papa´s hadden dan nog het nodige gedaan om het gevuld te krijgen.

Dus wachtte er een uiterst leuke verrassing op de vier meiden de zondagmorgen.

Maar - vooraleer erin te duiken, werden er duidelijk instructies gegeven - zie de vier meiden op een rijtje, aandachtig aan het luisteren...

Naderhand zou blijken dat dit ongeveer de enige dag was dat ze in het water konden, wegens voor de rest te koud en te winderig. Ze amuseerden zich de rest van de tijd met overboord hangen, en er viel zowaar niemand ooit erin!

De Ardeche - de heenreis

Verliep voorspoedig. Kinderen heel tevreden met het tv´tje in de auto, en ze vielen dan ook al vlug in slaap. Alleen was het duidelijk een zwart weekend op de weg, want de hele nacht was het ongelooflijk druk, met vertragend verkeer al vanaf een uur of 4 (jawel, ´s morgens).

We hadden een heel leuke ochtendstop op een prachtige air, met een speeltuintje, bankjes onder de bomen onder een stralend blauwe hemel, met een schitterende zon - vermoedelijk de mooiste dag van onze hele vakantie.

Emma sliep zelfs tijdens de stop nog even door, de rest nam het ontbijt (melk uit een papfles: wat een tractatie!) buiten...

Na het ontbijt verliep de reis minder snel dan gehoopt: we waren er bijna maar legden tussen 9 en 11 toch wel 30 km af! Gelukkig konden we toen de snelweg verlaten en om 13.00u stapten we bij het huisje uit de wagen, en kwamen, zoals dat hoort in de Ardeche, in een laaiende hitte terecht.

Emma de disco queen

Vergis je niet: deze outfit was met veel overleg uitgekozen om een blote buik te laten zien!

Vakantiebezigheden

Hare koninklijke hoogheid Emma

En: de making of ´de trampolinebescherming´

Sinterklaas

Sinterklaas, misschien een vreemde titel voor een blog aan de vooravond van Hannah´s grote stap naar het eerste leerjaar...

Maar sinterklaas blijft dit jaar alomtegenwoordig. Blijkbaar toch een fase in veel kinderlevens, ik herinner me de tijd dat Matthias van september tot mei in speelgoedboekjes zat te bladeren en te fantaseren. Hannah, die heeft zelfs geen speelgoedboekjes nodig. Ze heeft allang beslist dat ze een vliegend tapijt zal vragen. Dan kunnen we overal naartoe, naar de speeltuin, naar de speelgoedwinkel, enz, zonder dat ze onze hulp daarvoor nodig hebben. En recentelijk is daar ook een toverstaf en een boek met toverspreuken aan toegevoegd, dat lost nog meer problemen op. Ze had nl wel eens cadeautjes van de kerstman willen krijgen ook (die komt echter alleen in huizen van kinderen die van de sint niks krijgen), maar als ze de toverstaf en de spreuken heeft, dan kan ze zelf toveren wat ze wil. Emma vraagt dat ook, alleen is er een klein probleem gezien Emma die spreuken nog niet zal kunnen lezen. Maar Hannah zal in haar plaats toveren.

Regelmatig komt ook het vliegen ter sprake, de meest recente oplossing hiervoor is, na gewoon springen en met een paraplu springen (Mary Poppins), wat toverstof (Peter Pan).

Morgen dus de grote dag! Deze middag konden we al eens de sfeer gaan opsnuiven en kennismaken met de nieuwe juffen, want er was een drink.

En de kinderen worden echt groot, want ze poetsen nu hun tanden niet langer met zoete kindertandpasta, maar met pieke tandsepa van de volwassenen!
Alhoewel, er is ook een evolutie in omgekeerde richting: ze hebben nu weer allebei een slaapzak om in te slapen (dank je oma!) en Emma slaapt in het babyreisbedje... Dat voelt meer geborgen tegen al die spoken die ´s nachts haar dromen bevolken en mama en papa ook durven wakker te maken.