Uiteindelijk was de kerstvakantie, zoals dat nu eenmaal gaat met kerstvakanties, op een stel en een sprong voorbij. We moesten ons nog bijna haasten om uitgerust te zijn voor het nieuwe jaar.
En dat was wel nodig, want in tegenstelling tot veel andere kinderen had Hannah geen proeven gehad voor kerst, maar lagen die wel op haar te wachten in januari. Dus oefenden we elke avond ijverig: dictee, taal, bewerkingen, in een schriftje of op de computer. En vaak met volle belangstelling meegevolgd door Emma!
En als de pc dan eindelijk vrij was, kroop Woezie vlug achter het toetsenbord: dat is een geliefkoosd plekje van haar deze winter.
Volgende week gaan we de punten halen van Hannah. Met al dat goede studeren hebben we wel goede hoop!
En ook daarna hebben we niet stil gezeten. Nu Hannah zo ijverig studeert, steekt de nood aan een eigen bureautje en een rustige werkplek de kop op. Dus zodra de drukte van de proeven achter de rug was, legden we ons toe op een herinrichting van alle slaapkamers. Hannah verhuisde met haar bed naar de bureau beneden, en kreeg een eigen bureautje. Toen dat eindelijk klaar was, trakteerden we onszelf daar met z'n allen op een gezellig vieruurtje.
De bureau verhuisde naar onze oude slaapkamer, en wij naar de dressing. We richtten er een gezellig bedhoekje in en slapen er als rozen. De bureau verhuisde naar onze oude kamer.
En Emma slaapt nu helemaal alleen in de grootste slaapkamer van het huis, en zal alle logees verwelkomen. Wat Emma betreft, komt er overigens elke dag een logeetje. Ze hoopt hevig dat ze binnenkort eens een echte toverstaf cadeau krijgt. En dan zal ze toveren dat alles weer 'gewoon' wordt: mama en papa in hun oude kamer, de bureau terug beneden en Hannah weer bij Emma.
We proberen de pil te vergulden door aan te bieden haar kamer mooi in te richten, misschien met een mooie poster of zo. Maar Emma weet wat ze wil: iemand die ademt en beweegt, kortom een levend mens bij haar in de kamer...
