Oh Oh Oooh

Vorige week maakten we - na een namiddagje zee, dat uiteindelijk een namiddagje Gavers (mét modderpaden) werd, nog even een ritje door de stad. De stad, die zich na het afscheid van de sint vlug in kerstoutfit gehuld had, mocht er wezen. Kortrijk profileert zich als design-stad en eigenlijk maakt ze dat redelijk goed waar. De Doorniksewijk is surrealistisch, met blauwe lichtjes en een zacht gefilterd straling van de lantaarns. Als je uit de tunnel omhoog komt, waan je je ergens op Pluto. En de andere hoofdstraten naar de markt hebben prachtige bogen over de straten, met sterren, boompjes enz. Heel romantisch en luxueus!

Nu, na de pure natuur van de Gavers wilden we de kinderen nog even onderdompelen in de stadse kerstsfeer. Het werd voor Emma een topper van jewelste! Bij elke straat, elke hoek, elk lichtje dat we zagen, riep ze vol bewondering ´Oooh´ uit, met haar hoge, fijne, muzikale, enthousiaste stemmetje! Je moest haar echt horen. We reden 10 tot 15 minuten door de stad en al die tijd heeft ze dit uitgeroepen. Op den duur waren we bijna doof ;-)

Gisteren gingen we nog eens terug, naar het eiland van licht. Ook dat vond ze geweldig. Heel leuk, om zo´n enthousiast kindje mee te hebben!

Mijn verjaardag

Kinderen, het vergt constant opvoeden. En die kinderen zelf, die vinden dat niet altijd even leuk. Je mag niet altijd snoepjes eten, je moet wel je bord uiteten, je mag niet roepen of ´stoute mama´ zeggen, je mag niet om de haverklap huilen, je moet wel voortdoen, ... Emma vindt het allemaal vaak maar niets, al die opmerkingen. En als ze er iets op zegt, dan wordt dat nog niet geapprecieerd ook! Maar ze heeft er iets op gevonden. Als ze boos op jou is, dan is het eenvoudig: dan mag je niet naar haar verjaardag komen! (We schrijven dit in november.) Ook mama mag vaak niet komen. Benieuwd wie dan die lekkere snoepentaart zal maken waar ze nu al naar verlangt...

Prille liefde, en de advent

Hannah is verliefd op Joren. Dat heb ik misschien al eens vermeld. En ze zal met hem trouwen, maar Joren wil niet met haar trouwen. Nu, in eerste instantie vond ze dat geen probleem, ze zou toch bij hem blijven. En Jeppe is het lief van Michèle. Volgens Michèle dan toch, want zelf is Jeppe niet verliefd op Michèle. En Joren helpt Hannah niet. Jeppe wel. Hannah zal met Jeppe trouwen, aldus Hannah recentelijk. En Michèle ook. Amai, Jeppe ligt wel in de markt he. En Jeppe is Jozef in het kerstspel!

Jeppe is overigens ook de man van de vieze moppen (hele vieze). En hij staat ´s nachts op om op spokenjacht te gaan. Stoer is hij wel! (Al laat zijn mama weten dat ze nog nooit iets gemerkt heeft van spokenjacht.)

Het kerstspel is dus in volle gang. De sint was nog alomtegenwoordig op 5 december. Op 6 december was er - heel handig - pedagogische speeldag - sorry studiedag. En op 7 december kwamen ze thuis met kerstliedjes: de kerstboom staat al in de klas. Prompt werd de pop thuis tot Jezus gebombardeerd. Jezus werd dus overal meegedragen in de draagzak die de sint net gebracht had. Maar oei, wat bleek op een ochtend? Hannah´s eerste zin bij het wakker worden: ´Mama, we zijn Jezus beneden vergeten!´ Mama was om 7 uur ´s morgens eerst niet mee...

Heilige mieten en pieten

Inderdaad, sinterklaas is nu echt wel in aantocht! Hannah, weetgierig als ze is, had zich al afgevraagd wat er ooit zou gebeuren als de sint zou sterven. Zou er dan geen speelgoed meer gebracht worden? En onze papa, die alles heel duidelijk uit de doeken kan doen en bij ons het deel algemene vorming voor zijn rekening neemt, besloot het verhaal van de sint eens van naaldje tot draadje uit de doeken te doen.

De sint is een ´heilig man´. Hij heeft ooit geleefd, maar is ondertussen al gestorven. Hij deed echter zulke goede dingen, dat toen hij in de hemel aankwam, God hem zei dat hij heilig zou worden en zijn goede daden elk jaar kon herhalen. (Bij nader toezien heeft Hans het verhaal van de heilige Martinus verteld ipv dat van de heilige Sint-Nikolaas, maar allez, daar vallen we niet over.) En Hannah vroeg vervolgens of de mieten en pieten ook heilig zijn? Mieten? Dat zijn vrouwelijke pieten he, da´s duidelijk.

Ondertussen hebben we de sint ook gezien, op het sinterklaasfeestje van Securex. En hij was zo goed onze beide dochters een supertypisch meisjesgeschenk te geven: voor elk een Barbie! Jawel. Desondanks helpt Hannah´s Barbie bij de ontwikkeling van haar emancipatie. Want die van haar is Dr en na wat heen-en-weer gepraat gelooft ze nu echt dat meisjes ook dokter kunnen zijn. En jongens verpleger.

Haar Barbie is dus dokter en verzorgt een baby´tje. En met dat baby´tje is ze ontzettend blij. Zo blij, dat ze gevraagd heeft of het mee mag in haar kist als ze gestorven is en begraven wordt...

Zo zie je maar, Hannah denkt steeds vooruit.

Nu nog enkele dagen braaf zijn. Niet altijd even makkelijk, ook niet voor Emma. Als we zeggen dat sinterklaas het wel zal zien als ze niet flink is, wel, zij zal de rolluiken neerlaten zodat hij niet kan binnenkijken. Voilà se. Nu wij.

Groetjes en tot de volgende keer.