Carnavalentijn

Drukke tijden zijn het geweest!Eerst was er Valentijn. Naar aanleiding van Valentijn leerden de kinderen op school over ´houden van´. Als afsluiter van dit thema bij Hannah mochten de kinderen elk een gefrankeerde en geadresseerde envelop meebrengen naar school. Ze hadden een mooie kaart zelf gemaakt en die mochten ze versturen naar iemand van wie ze hielden. Het briefje van de juf vermeldde voorbeelden als daar zijn ouders, grootouders, enz. Op een of andere manier moeten de kinderen toch opgevangen hebben waar het bij Valentijn om gaat, want ik geloof niet dat er ook maar een ouder is, die een kaartje ontvangen heeft. Er werden wel druk onderling afspraken gemaakt wie aan wie een kaartje zou sturen. Hannah zou naar Jeppe, en Jeppe naar Hannah. Ontgoocheling o ontgoocheling toen het eerste kaartje dat binnenkwam, er eentje van Michiel bleek te zijn. (Dat hadden we misschien zelfs op voorhand kunnen bedenken.) Hannah was boos, kwaad, woedend - die stomme postbode, de traantjes zaten klaar... Gelukkig, de volgende dag kwam een kaartje van - jawel, Jeppe. Dat betekent wel dat Michiel geen kaartje gekregen heeft. Of misschien, wie weet, van een andere aanbidster.Om verder te gaan in de sfeer van Valentijn: we hebben onlangs opgemerkt, als Hans en ik elkaar eens lief op de mond kussen, dat Emma daar compleet sprakeloos en stil van wordt - voorwaar een prestatie, als je Emma kent. En dan moeten we het direct ´nog eens doen´. We weten niet goed, wat ze ervan vindt...Op het eind van de week vorige week was er dan nog carnaval op school. Alle kinderen mochten verkleed gaan, dat was volgens mij de eerste keer dat dit zo gevierd werd op school. Onze kinderen waren prinses resp. sjieke madam. ´s Voormiddags moesten ze dan wel in hun kousenbroek turmen, en ´s namiddags hebben ze popcorm gegeten. Het was heel leuk!Nu zitten we volop in de krokusvakantie. Ook weer drukke tijden! Dinsdagnamiddag waren we nog gewoon rustig thuis. Konden we er nog eens van profiteren om in de lege living ´fuif´ te houden: luide muziek, hard roepen en volop rondhossen en dansen - morgen worden de tegels gelegd en dan mogen we er even niet in.Morgen hebben we overigens ook bezoek van Florian en Merel - we zullen ons in de keuken en op de kinderslaapkamer, die nu ook als speelkamer dienst doet, moeten verschansen.Donderdag mogen de kinderen samen naar meme, en ze gaan spaghetti gaan eten. Hebben zij geluk!En dit weekend zijn oma Christiane en opa Gilbert al terug!Leuke tijden.