Apetrots

Vandaag Hannah´s eerste zwemles.

Ze keek er niet zonder enige bezorgdheid naar uit. Misschien zou het wel een meester zijn. En meesters, die zijn streng. En ze zou daar niemand kennen (het eeuwige liedje bij alle activiteiten).

Gisteren gingen we nog vlug naar de kapper - voor het eerst bij de kapper van mama. Enerzijds een meevaller, want ze kregen van de kapster een meeneem-borstel cadeau: je kunt hem opplooien en opbergen, en er zit een spiegeltje in verborgen. Een echte zwem-borstel eigenlijk.
Anderzijds, de dochter van de kapster had ook zwemlessen in ons zwembad gevolgd. Het was een heeeeele heeeele strenge meester. En hij riep altijd loeiend hard tegen de kinderen. En de dochter was zo bang, dat ze elke keer overgaf in de kleedkamers. Tja, wat kon ik nog zeggen...

Maar, Hannah is al vijf jaar en heeft al meerdere lessen en activiteiten gevolgd, en is niet meer zo gauw klein te krijgen. Dus uitte ze wel haar bezorgdheid, maar ging uiteindelijk wel met goede moed naar het zwembad.

Het was reuzetof! Het was een strenge doch goede meester, ze kon het goed en alles was goed verlopen. Papa moest niet helpen haar aan te kleden, da´s voor kleine kinderen.

Wel, mezelf kennende als kind moet ik bekennen: ik zou het er zeker niet beter van afgebracht hebben. Integendeel zelfs.