Van monsters, puppies en kousenbroeken

Vorige dinsdag, kinderen nog in volle herstel na alle ziektes, en gezellig bij papa thuis die eventjes de honneurs waarnam als huisman. Ze profiteerden ervan om lekker lang te slapen, alhoewel het dinsdag wel heel lang duurde eer ze opstonden. Om elf (!) uur ging papa even kijken. Ze zaten allebei wakker rechtop in bed, maar geen gegiechel, geen gespeel, geen blije gezichten, eerder bedrukt en onder de indruk. Wat bleek? Ze hadden luid lawaai en gepraat gehoord beneden. Dat kon kloppen, want er was een vloerder komen kijken. Wat dachten onze stoere kinderen? Dat er een monster beneden was, en dat dat papa opgegeten had!

Emma daarentegen heeft geen monster in de klas, wel een piepklein puppietje van zes weken dat bij hen woont. Vreemd he, maar wel leuk. Het heeft een kooitje waar het soms in slaapt, en anders loopt het tussen hen in klas.

Vrijdag had Emma ook nog toneel, ze vond het fantastisch!

Op vrijdag rijdt Eloise, een meisje uit de wijk bij oma en opa, met hen mee. Opa vertelde over de gewichtige conversatie tussen beide klasgenootjes op de achterbank. Eloise vond, dat zij de mooiste papa had. Emma was daarvan niet helemaal overtuigd, want die papa draagt altijd een broek, en Emma ziet niet graag broeken, liever kousenbroeken.