Onze logé

Maandag en dinsdag kwam Elias logeren. Wat een lieve, lieve, flinke jongen. Zoals nonkel Hans opmerkte: hij heeft niet één keer gehuild. Toen papa hem maandagmorgen kwam brengen, wuifde hij flink tata, draaide zich om en ging spelen met het keukentje. Het keukentje was tijdens de hele logeerperiode favoriet!

Elias is overigens heel geemancipeerd opgevoed, hebben wij gemerkt. Hij is weliswaar dol op auto´s , kranen, camions enz, maar ook heel erg lief voor zijn knuffels. Koetje, beertje en lakentje gingen overal mee: naar de winkel, mee spelen, aan tafel, op bezoek, naar bed. En ten gepaste tijde krijgen ze ook eten: als Elias aan tafel zit, geeft hij ze regelmatig een hapje uit eigen bord.

Elias kan ook geen volle wasmachine zien: die móet uitgeladen worden. Terwijl meter Miek nog volop de diepvries aan het schoonmaken was, nam Elias de wasmachine voor zijn rekening: we deden samen het huishouden (terwijl de meisjes aan het spelen waren).

De maandagavond gingen we op bezoek bij Kathleen en Ben en hun kinderen hebben een berg speelgoed - waaronder heel wat auto´s. Elias was heel even verlegen bij aankomst, maar toen ontdekte hij de speelhoek - we hebben hem niet meer gehoord of gezien. We maakten het veel later dan voorzien, rond 10u ´s avonds beslisten we dat we toch eindelijk moesten vertrekken. In de tussentijd had Elias de hele tijd heel braaf gespeeld, we waren heel trots op ons interim-broertje. Hij had zelfs nauwelijks tijd gehad om met mama en papa te praten toen die belden, zoveel interessant speelgoed was daar.

De volgende ochtend sliep onze gezamenlijke kroost tot 10u uit. Als Elias opstaat, hebben we gemerkt dat hij rustig wakker wordt. Hij zegt weinig tot niks, en laat alles gewoon op zich afkomen. Eenmaal wakker echter, wordt alles becommentarieerd, toegelicht en uitgelegd. Dat de poes buiten is, dat nonkel Hans naar het toilet gaat (als hij de living verlaat), dat zijn schoen los is en vast moet, enz ´s Avonds had hij echter weer nauwelijks tijd om te bellen met papa en mama: we deden net onze avondwandeling, en Elias mocht net als de meisjes zelf stappen, zonder handje, en deed dat dan ook met volle overgave. Beer, koetje en lakentje zaten bij die inspanning wat in de weg, dus ontfermde meter Miek zich over hen. Elias bleek die avond helemaal niet zo moe. Toen alle kinderen in bed lagen, dacht meter Miek bijna dat er iemand in huis rond liep. Er klonken de hele tijd deuren die open en dicht sloegen. Inspectie bij Elias bracht naderhand opheldering: Elias, die in de dressing logeerde, ging rechtstaan in bed en amuseerde zich met de schuifdeuren van de kasten heen en weer te schuiven. Ik denk dat we hem de volgende keer leren de kleren in de kasten te bergen ;-)

We vonden het een heel leuke en ontspannen logeerpartij.