Met Emma naar de stad

Met Emma naar de stad, of meer in het algemeen, op stap gaan is steeds een onvergetelijke gebeurtenis. Om te beginnen babbelt ze altijd zodanig veel, dat je best een briefje bij de hand houdt met de boodschappen die je allemaal wou doen, of je komt thuis met minder dan de helft. En verder is ze zo open en sociaal, dat ze met iedereen aan de babbel raakt en vaak ook extraatjes krijgt.

Maar vandaag dus. Hannah ging met papa naar de film (Pettson en Findus) dus was het wel leuk om Emma ook mee op stap te nemen. Ik vermoed dat Emma het al fantastisch vind om alleen met mij mee te gaan: ze is dan heel welgezind en vriendelijk en de conversatie is ook veel persoonlijker dan als ze allebei mee zijn.

We gingen eerst naar de dokter, op controle. Zoals we ondertussen al gewoon zijn, was er na vijf minuten al niemand meer die nog in zijn boekje las. Iedereen keek en luisterde naar Emma. Die raakte in gesprek met een zuster Geneviève, speelde met een babytje, nam afscheid van de papa toen het babytje vertrok, kreeg het van de receptioniste gedaan dat ze drie (3!) snoepjes kreeg: kortom, ze was weer in form.
Bij de slager kreeg ze een schelletje, bij de apotheek hadden ze jammer genoeg geen snoepjes maar na enige conversatie met de apothekeres over Hannah, over optellen (ze oefent net als Hannah ´zes is verdeeld in twee en vier´, ´nul is verdeeld in nul en nul´ enz en oogst daarmee veel bewondering in de winkelstraten), enz bleken ze daar vitaminesnoepjes te hebben zodat Emma toch niet met lege handen/mond moest vertrekken.

Tenslotte gingen we nog een wafel eten maar na al die snoepjes was er niet meer zoveel plaats over in de buik. Desondanks vond Emma het toch een zeer leuke namiddag, zei ze.